Buenas amigos y familia,

Afgelopen week begonnen met het schilderen van de cancha (sportveldje Paipad) en met het voorbereiden en uitvoeren van de circusshow bij Paipad.
Aangezien het cement van de cancha niet recht gelegd is, was het afmeten van het sportveld niet gemakkelijk. En hebben we het op gevoel gedaan met een stuk touw, een haring en twee potten verf. Dus met het blote oog gekeken of de lijn recht liep en dus gevoelsmatig het veldje uitgetekend. Bleek achteraf toen we het nameten dat de twee buitenste lengte lijnen slechts een halve centimeter verschilden!!! Hoe vet!

Aangezien het ‘s middags nogal eens regent en we vooral met tico manieren te maken kregen bij het bestellen van de verf, konden we voor de circusshow, slechts de buitenlijnen, de middenlijn en de ster in de middencirkel verven. Nu vraag je je misschien af wat ik met tico manieren bedoel (moet er natuurlijk bijzeggen dat het niet voor elke tico geldt): we bestelden de verf op vrijdag. De dinsdag erna zou de verf er zijn. Uiteindelijk was de verf er pas de maandag daarna. Ze hadden ons meerdere keren verzekerd dat de verf er de volgende dag toch echt was. Met de bijbestelling van ons later, was het precies hetzelfde liedje. Ik belde donderdags of de verf er was: nee, morgen om 9 uur 's ochtends. Wij kwamen om 4 uur 's middags, sorry hij is de nog niet (moet uit San José komen, ja dat hebben jullie me gisteren ook verteld!). De vrachtwagen komt echt om 5 uur, morgen is hij er. Vandaag ging Oscar de verf halen, moeten ze de verf nog zoeken in het Depot, komen ze hem nabrengen (om 13 uur kwamen ze). Mijn probleem met Tico times is; dat je zegt dat het er zal zijn, maar het is er niet! Als je niet zeker bent of het er is, zeg dat dan en noem gewoon een dag later: Ik blij en hij blij met een tevreden klant. Na ja, stukje cultuur, waar je hier rekening mee moet houden.

Donderdag acts geoefend op Paipad voor de show van gisteren. ´s Ochtends was het voor mij en Linda één groot fiasco, elke leraar zou met een groepje oefenen en dat was allemaal prima, mooi geregeld dachten wij. Missen er vervolgens leraren en deelnemers, dus er viel weinig te oefenen. Denk dat we uiteindelijk hooguit een kwartier konden oefenen en toen gingen de deelnemers weer naar huis. Ik behoorlijk teleurgesteld tijdens de lunch, wat een van de hoogtepunten moest worden, leek echt een fiasco te worden.
Komen we ´s middags terug, zitten alle deelnemers netjes op te tribune en zijn de leraren acts met ze aan het oefenen. Er waren gedeeltelijk andere deelnemers dan ´s ochtends, maar er werd geoefend. En wij werden met een applaus onthaald. Mooi om te zien dat het geheel 180 graden was omgekeerd. Dus na de middag hadden wij er weer alle vertrouwen in dat het vrijdag een succes ging worden!

Vrijdag was iedereen in de circusstemming. Iedereen hielp mee de gordijnen te plaatsen, de cancha te vegen (lagen plassen van de regen die 's nachts gevallen was). Paipad had een muziekinstallatie geregeld met overdekking en al (deze werd vooral gebruikt voor de schaduw). Het was stralend mooi weer (daardoor ook bloedje warm, maar dat maakte allemaal niks uit). Het mooie was dat ik geen enkele act hoefde te begeleiden (de mensen van Paipad deden het werk), zo leren ze hoe je een show kunt maken en ik had vooral een rol op de achtergrond. Francisco (Chico) hadden we gestrikt als directeur van het circus. Hij was er zeer geschikt voor en zette zijn beste beentje voor!

Voorafgaand aan de show gaf Erica de directrice van Paipad een bedank woordje aan mij en Linda en ISOP. Ze struikelde nogal over mij naam bij het uitspreken hiervan, waardoor ze uiteindelijk maar zei: Linda y su compañera (Linda en haar collega). Dit leidde tot nogal wat hilariteit. Vervolgens mochten wij het veldje openen door het lint, gemaakt van de kleuren van de Costa Ricaanse vlag, door te knippen (mijn eerste lintje!!)

Ik deed samen met Linda een diabolo met acrobatiek act (er zou eerst ook een deelneemster meedoen, maar ze was er niet). Dat was een mooi succes. Alleen kreeg Linda halverwege hard een diabolo op haar neus, toen deze verstrikt raakte in het touw. Blijven lachen, ik moest vooral lachen toen ze vervolgens een bloed druppel op haar neus had zitten, ik zag hem al een wandeling maken over haar gezicht (dit viel vervolgens wel mee). Mooie verhalen voor later wanneer mensen Linda vragen hoe ze aan dat litteken op haar neus komt.

Speciaal voor ons hadden de deelnemers nog dansacts geoefend die ook deel uitmaakten van de show. Heel leuk gedaan, zaten zeker talenten bij, ook zat er een traditionele Costa Ricaanse dans bij, waarbij de man met zijn dansen de vrouw probeert te verleiden. Eerst wimpelt ze hem af en moet hij wat harder zijn best doen, maar uiteindelijk geeft ze haar hand en dansen ze samen.

Ook erg leuk dat Melany en mijn Tica moeder kwamen kijken. Priscila bleek ook een uitstekend fotograaf; zie foto's waarvan zij het grootste gedeelte gemaakt heeft. Na het circus hebben we officieel afscheid genomen bij Paipad, ondanks dat we de cancha nog af moeten schilderen. Daar zijn we vandaag ook weer mee verder gegaan, dit viel rond 13 uur echter letterlijk in het water, omdat het weer ging regen. Maar weer een stuk van geschilderd van het voetbalvlak deze keer en de basketbalpalen hebben hun eerste lik verf gekregen.

Bij deze wil ik de sponsors nogmaals bedanken, aangezien met hun geld het mogelijk is geweest de circusspullen en de verf voor de cancha te kopen. Daarnaast ook de zwemmers die het mede mogelijk hebben gemaakt om het sponsorgeld op te halen!!!
Deze dank is ook namens de deelnemers en medewerkers van Paipad en namens de kinderen en leraren op de school.

Wat de vulkaan betreft, ongeveer een week geleden is de aarde/grond aan de andere kant van Turrialba 7 meter naar beneden gezakt. Waardoor een paar mensen hun huis moesten verlaten.
Hoe gevaarlijk het allemaal is, ligt sterk aan wat de vulkaan gaat doen, blijft het bij wat verschuivingen of gaat hij echt uitbarsten. Ook als hij gaat uitbarsten verschilt het nogal in sterkte. Het kan puin (aarde) zijn maar ook lava en ander zwaar vernietigende substantie. Dus het kan erg meevallen of rampzalig worden. Dit is wat ik er van weet, dus het is vooral afwachten.

Tot de volgende weblog!

Veel liefs,

Diederique