Allereerst bedankt voor alle leuke reacties en ook voor het medeleven met Linda! Die heeft vorige week nog een wortelkanaalbehandeling gehad op de tand, die zo los zat, maar dat is allemaal goed verlopen. In Costa Rica is ze voorlopig klaar, op het verwijderen van de ijzeren plaatjes op haar kaak na, aan het eind van de stage.

Afgelopen weekend kwam de groep studenten (Teske, Toos, Charlotte, Nina en Robert) uit San José ons opzoeken in Turrialba voor een gezellig weekend. Deze begon meteen goed met een barbecue bij Oscar thuis. Oscar had een super grote barbecue geregeld, met wel een diameter van 20 centimeter. En dat voor een barbecue voor 9 personen, maar het verliep soepeltjes! Heerlijk gegeten en gezellig bijgepraat. Teske en Toos sliepen bij mij en mijn moeder had 's ochtends al heel lief een luchtbed opgepompt.

De volgende dag moesten we al weer vroeg op voor een bezoek aan de vulkaan Turrialba en de archeologische plek Guayabo. Allereerst met zijn allen ontbeten bij Guayabo en vervolgens een rondleiding lang de oude vestigingsplek van de locale indianen stam die daar vanaf 1000 v. Chr. Tot 1400 na Chr. hebben geleefd. Er is niets over deze stam in die tijd opgeschreven, omdat de kolonisten deze plek niet hebben gezien.
We hadden een gids mee die ongelofelijk saai kon vertellen, wat het in het Nederlands al lastig maakt om te volgen, laat staan in het Spaans.
Vervolgens halverwege Guayabo en de vulkaan, bij een lekker restaurant gegeten en daar hadden uitzicht over Turrialba.
Het gebied waar we als eerst reden, staat bekend om zijn aardverzakkingen, waardoor veel huizen onbewoonbaar zijn geworden en veel wegen vernield, door verzakking (zie foto's).
Nog even gereden

in de bus waar we mee rondreden (dezelfde als mijn ouders hebben, hyundai h100). Het laatste stuk naar de krater van de vulkaan moesten we te voet verder, want toen kon de minibus de hellingen niet meer hendelen.
Vermoeiende tocht omhoog, maar het was de moeite waard om mijn eerste vulkanische krater te zien. De zon scheen net even tussen de wolken door toen wij boven waren. En nog geen vijf minuten nadat wij klaar waren met kijken. Zag je niks meer, en was de krater gevuld met een grote wolk. Hadden wij even geluk, anders klim je het hele stuk naar boven voor niks. Turrialba is een van de actieve vulkanen, dat is ook de reden, dat we alleen een kleine krater konden bezichtigen en niet de grootste, want daar komt op het moment rook met gassen uit, deze konden we ook ruiken boven op de vulkaan.
In het busje een ISOP vergadering gehouden en vervolgens Costaricaans fastfood gegeten bij Popos. Daarna film gekeken bij mij thuis. Teske vond het wel mooi geweest voor vandaag en die lag af en toe heerlijk te slapen tijdens de film. Wat vervolgens als resultaat had dat ze er in bed ook over droomde, wat niet al te prettig is als je ‘intercambio' (Spaanse naam, film met Angelina Jolie) hebt gezien.

De volgende ochtend uiteraard weer vroeg er uit voor het volgende programma, gelukkig kregen we een heerlijk ontbijt verzorgt door mij ouders, lekker brood hebben ze hier zeker.
De bus gepakt stukje van Turrialba en daar een coffee tour (koffietour) gehad, vanaf het plukken tot de gemalen koffie. Deze gids wist gelukkig wel hoe die een verhaal moest vertellen, dus het was stukken duidelijker en interessanter. Tijdens de tour konden we van alles proeven en proberen, en aan het eind konden we ons uitleven in het souvenirwinkeltje.
Daarna begonnen met lopen richting een mooie plek aan de rivier (weet de naam zo niet) en na niet al te lang wist Oscar een lift voor ons te regelen in een jeep. Dus gezellig volgepakt met 10 mensen in de jeep, naar de rivier gereden. Daar hebben we heerlijk gezwommen in het ijskoude water, leuk met de stroming mee en tegen de stroming in.
Daarna verder gelopen naar een klein dorpje Pejibaye (of zo iets). Daar een hapje gegeten en vervolgens na een voldane dag de bus gepakt door een prachtige natuurrijke omgeving terug naar Turrialba. Daar hebben de San José-ers hun spullen gepakt en hebben in en Linda ze weer afgezet bij de busparade. Het was een zeer geslaagd, actief en gezellig weekend en ook zeker goed voor het groepsgevoel en nieuwe inspiratie.

Het werk gaat ook met sprongen vooruit, we hebben leuke gymlessen met Julio, deze man valt weinig te leren, het is een enthousiaste fanatieke leraar. Wij kunnen vooral nieuwe spelletje en activiteiten toevoegen.
Wel hebben we het idee om ook hier circus te gaan doen, vanwege het succes in Ethiopië met Respo. En deze school met zijn doelgroep is zeer geschikt en Paipad (dagactiviteitencentrum voor volwassen verstandelijk gehandicapten) ook. Julio en Oscar zijn ook erg enthousiast.
Het zwemmen met de kinderen met Pablo op woensdags is erg leuk, de kinderen komen vooral voor stimulering van bepaalde lichaamsdelen en/of stimulering van beweging. De kinderen zijn erg enthousiast en dat heeft natuurlijk ook zijn uitwerking op mij en Linda.
Vandaag ook voor het eerst met Julio gezwommen, voor de olympiades especial, deze mensen en kinderen doen mee aan de competitie.

Nog even over de verjaardagen hier, het is dus gebruikelijk om bij wijze van traditie het aantal jaar dat de jarige job is geworden in eieren op zijn hoofd te drukken. Nu was het zo dat op 12 maart mijn vader nogal onverwachts voor mij jarig was. Ik kwam 's avonds na de Spaanse les thuis en toen stonden er twee auto op de stoep, dus ik denk ohh ze hebben nog visite. Staat de voordeur open, zitten er allemaal familieleden en vrienden binnen. Dus ik denk: ‘Wat is dit?!' Is mijn vader dus jarig. Ik: ‘had je dat niet even kunnen zeggen?' Ook tegen Priscila, wat bleek nou waren hun het ook eerst vergeten, en hadden ze ‘s middags nog gauw van alles geregeld. Gelukkig had ik nog een Nederlands spaarpotje gemaakt als klomp, achter de hand, zodat ik toch een kado had!
Op een gegeven moment begon iemand over de eieren. Dus ik: ja eieren! Ik doe de koelkast open en pak een ei en druk hem zo (woep) bij Ricardo op het hoofd!! Prachtig, de hele woonkamer lachen en ik ook natuurlijk. En gelukkig is Ricardo iemand die die wel van een grapje houdt. (zie foto voor Ricardo met het ei op zijn hoofd).
Ik weet wel dat ik komende dinsdag behoorlijk de sjaak ben met mijn eigen verjaardag, want dan krijg ik natuurlijk een koekje van eigen deeg! En het zou mijn niks verbazen als ik 4 april nog wat eieren moet verdragen, want dan viert mijn San José familie de verjaardag van Josue, die gelijk met mij jarig is!
5 April vertrekken we alweer naar Panama, om onder andere ons visum te verlengen en een weekje vakantie met Semana Santa (Pasen).

Tot zo ver!

Heel veel liefs vanuit het warme en zonnige Turrialba,

Diederique